Streekgerecht

Gortzak, proemenkreuze, appelepap, stumpelbonensoep.
Allemaal streekgerechten waarvan ik het bestaan niet eens wist. Maar vorige week zaterdag was ik op 'de sprokkelmarkt'. Een gezellige markt die je het gevoel gaf weer even terug in de tijd te zijn.
Er waren vrouwen aan het spinnen, weven en kantklossen. En er werd dus van allerlei lekkers gekookt en gebakken. Je kon overal van proeven. Op tafel lag een A-4tje met de recepten van de gerechten. Het smaakte allemaal naar meer, dus nam ik zo'n papiertje mee. Arme familie!

Ik ben geen goeie kok! Een paar jaar geleden kreeg ik een bordje met de tekst: 'I kiss better than I cook.' Nou, daar ben ik ook niet zeker van, maar het zegt wel wat over mijn kooktalent. Of meer nog over het ontbreken ervan.
Misschien heb je wel gedacht: 'Ik hoor niets meer over die bonensoep die ze wilde maken?' Dat klopt! Die is mislukt! Niet te eten. Tenminste, niet met een lepel. Die kon je er rechtop in zetten.
Het was dan ook een samengesteld recept. Mijn vader en ik kwamen allebei op het idee om eens bonensoep te maken. Dus zochten we in een kookboek naar een basisrecept. Maar we hadden ook ooit eens, waarschijnlijk de vorige keer dat we zo'n lumineus idee hadden, een lijstje met ingrediënten van mijn tante gekregen. Alleen stonden daar geen hoeveelheden bij. Dus hutselden we beide recepten door elkaar, voegden er liefde aan toe en hoopten er het beste van. Ik zou het eerst gaan uitproberen. Het resultaat weten jullie inmiddels. Mijn vader heeft daarna maar bonensoep uit een pakje als uitgangspunt gebruikt en zijn soep was best te eten.

Mijn man is de kok in dit huis. Op zondag, als hij kookt, eten we niet, dan dineren we! Vaak wordt het eten dan keurig opgediend op mooie borden, alsof we in een restaurant zitten.
Vroeger, toen er nog niemand uitgevlogen was en iedereen meeat, werd er op zondag vaak iets nieuws uitgeprobeerd. Dat viel niet altijd in de smaak bij de dames. Ook hier gold het spreekwoord 'wat de boerin niet kent, dat eet ze niet'. Tegenwoordig zit er meestal een hongerige schoonzoon aan tafel. Alle nieuwe probeersels vinden dankbaar hun weg naar zijn maag. Zolang er maar geen paddenstoelen in zitten.

Maar nu ben ik dus in het bezit van nieuwe recepten van streekgerechten! En ik ga het weer eens proberen. Per slot van rekening kan ik ook kruutmoes maken. Maar dat zegt natuurlijk niets, want wie kan er nou geen kruutmoes maken? Worst koken, de laatste vijf minuten rozijnen en kervel erbij doen en daarna een pak gortepap toevoegen. Suiker of stroop erbij en klaar is Klara.

En nu heb ik dus weer zo'n simpel recept. Met maar vijf ingrediënten. Goudrenetten, karnemelk, bloem, anijszaad en stroop. Wat kan er mis gaan? Ik ga appelepap maken! En nu maar hopen dat dit gerecht geen streek met mij uithaalt!