De duivel steek de draak met mij! 'Jij
met je vogels*, fluistert hij, vogels gaan ook dood hoor!'
Het is waar! Beleefdelente.nl is dit
jaar wat dat betreft één grote teleurstelling! De jonge koolmeesjes
gaan, voor het oog van de camera, één voor één dood. Nog
gruwelijker zijn de beelden bij de ooievaar. Die broedt vier eieren
uit, maar al snel wordt het zwakste jong gedood en gevoerd aan de
anderen. En als de drie overgebleven jongen groter worden, en het
maar blijft regenen, wordt er nog één overboord gegooid. De jongen
mogen namelijk niet nat worden en er blijft maar plek voor twee over
onder moeders paraplu.
Maar vier van de acht nestjes zijn tot
nu toe min of meer succesvol. En daar zit dan de ooievaar ook nog
bij. Een zeer teleurstellend jaar.
Mijn eigen Turkse tortels hebben ook
geen succes. Tot twee keer toe worden de eieren opgegeten door een
ekster.
Op de dag dat ik met mijn vader naar
het ziekenhuis moet voor de uitslag van de scan, laat ik 's morgens
de hond uit. Net als we willen oversteken, zie ik een jonge merel
dood aan de kant van de weg liggen. Ik zie het maar sla er niet echt
acht op. De volgende dag, als ik inmiddels weet dat mijn vader ziek
is en niet weer beter zal worden, ligt de vogel er nog. Nu komt het
hard binnen. Er zijn ook vogels die dóód gaan. Een paar dagen later
ben ik getuige van het vangen en opeten van een jonge pimpelmees door
de kater van mijn dochter. Daarna begint het getreiter in mijn hoofd.
'Jij met je vogels, vogels gaan ook dood hoor!'
Is dit een aanval op mijn
geloofsvertrouwen? Ik ervaar het wel zo.
'Wat ben je toch een draak,' sis ik
terug. Wat gemeen om te proberen mijn geloofsvertrouwen onderuit te
schoffelen door op dode vogels te wijzen. Maar het zal je niet
lukken. Juist in de moeilijkste momenten van mijn leven heb ik
ervaren dat God erbij is. Dat Hij niet voor niets 'Jahweh' – Ik zal
er zijn – heet. En op de momenten dat het bijna te moeilijk werd,
heeft Hij mij gedragen. Dus schei maar uit met je poging. Ik blijf
geloven dat God voor mij zal zorgen, wat er ook gebeurt. Hou je bek
maar en ga uit mijn hoofd. Aan het eind komt alles goed, behalve voor
jou dan.'
Als ik de week erop weer op mijn bankje
zit uit te rusten van mijn rondje post, besluit ik om erover te
schrijven. Fluitende vogels moedigen me aan alsof ze zeggen willen:
'Toe maar, schrijf het maar op! De dood heeft niet het laatste
woord.'**
** 55 Dood,
waar is je overwinning? Dood, waar is je angel?’ 56 De
angel van de dood is de zonde, en de zonde ontleent haar macht aan de
wet. 57 Maar
laten we God danken, die ons door Jezus Christus, onze Heer, de
overwinning geeft.
