De verloren zoon (1)

De zoon

Ik wil terug naar mijn vader maar ik durf niet goed,

omdat ik niet weet wat ik zeggen moet.

Wat als hij vraagt waar ik al die tijd ben geweest?

Dan is het antwoord: 'Van het ene naar het andere feest.'

En als hij wil weten wat ik met zijn geld heb gedaan:

Ik heb het verbrast, het is aan die feesten opgegaan.

Ik ga terug en zal zeggen: 'Vader het spijt me oprecht,

ik heb alles verprutst maar zal werken als een knecht,

want als zoon heb ik geen rechten meer.
Vader, vergeef mij nog deze ene keer.'

Woestijn

Woestijn

De lange weg door de woestijn

blijkt achteraf proeftijd te zijn.

Beproevingen die God zijn kinderen geeft

omdat Hij wil weten wat in hun harten leeft.

Maar al het lijden van deze tijd

weegt niet op tegen de heerlijkheid

die voor ons weggelegd is, later.

Ga dan nu op zoek naar levend water.

Wie drinkt van het water dat Jezus geeft

die krijg geen dorst meer zolang hij leeft.

Dan zal ook in de woestijn het water stromen.

 En weet dan dat het beste nog moet komen.

Job

Job

Hij zit op de puinhoop van zijn leven, volkomen bijster het spoor.

Wat heeft hij gedaan? Hoe kwam het dat hij alles verloor?

Zijn vrienden zwijgen, ze hebben er geen woorden voor.

De vrienden die bleven, zijn op één hand te tellen.

De meeste mensen hoef hij nu niet meer te bellen.

Dat is zijn eigen schuld weten ze hem te vertellen.

                                         *

Oordeel niet als het om de ander gaat.

Ieder mens heeft genoeg aan zijn eigen kwaad.

Bezoek

Bezoek

Het wordt steeds moeilijker om op bezoek te gaan.

Vragen dringen op: 'Wat heeft ze eraan?

Wordt ze er niet onrustig van?

Gaat ze niet liever haar eigen gang?'

Al die vragen in mijn hoofd.

Maar ik heb het mijn vader beloofd.

Na bijna drie jaar is de rek eruit.

Maar liefde en plicht nemen het besluit:

Al lijkt het misschien overbodig,

ergens heeft ze me toch nodig.

En dus doe ik mijn jas weer aan

om toch weer op bezoek te gaan.