Er wordt gebouwd aan ons huis. We hebben al een prachtig huis. Het enige nadeel is dat we een hele donkere woonkamer hebben. Dus nu wordt er nog een kamer gebouwd aan de zonkant. Nu het kabinet gevallen is, kan ik het zo overnemen. Wie altijd al minister van 't een of 't ander wilde worden en wie daarbij ook graag in het zonnetje zit, kan zich bij mij melden. Als mijn tweede kamer klaar is, zal ik een selectie maken.
Er wordt dus gebouwd aan ons huis. De bouw is uitbesteed aan een bouwbedrijf. Vorige week vrijdag zijn ze begonnen met graven, deze week werd de fundering gelegd. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet kon wachten tot ze begonnen, maar nu ze begonnen zijn, wou ik dat het al af was. En verder merk ik bij mezelf dat ik het ook slecht uit handen kan geven. Vanaf het begin maak ik me al overal zorgen om. Zullen ze de riolering niet kapot stoten met die graafmachine? Gaat het wel goed komen met de fundering? Hebben ze wel de goeie kozijnen besteld?
Allemaal onbenullige vragen. Nergens voor nodig. Ik moet gewoon wat meer vertrouwen hebben in de bouwers, dat is alles!
Nu ik zo nadenk over bouwen, zie ik wel overeenkomsten met mijn leven. Elke dag is een steen. Gewone alledaagse stenen voor de gewone dagen. Gevelstenen voor bijzondere dagen. Gouden stenen voor de mooiste en zwarte stenen voor de moeilijkste dagen. En net als bij de bouw van onze tweede kamer heb ik soms helemaal geen vertrouwen in de Bouwer. Ik ben aangenomen werk, maar het zit in me dat ik de dingen slecht uit handen kan geven.
Dat zou ik met een gerust hart kunnen doen, want de Bouwer is tegelijk de Architect. Hij weet precies hoe het moet. Hij heeft het allemaal zelf bedacht. Hij metselt de stenen aan elkaar met specie van liefde en trouw. En dan kunnen zelfs de zwarte nog een gouden randje krijgen. Ik denk zelfs dat ik door de zwarte het meest gevormd ben. En hoe wankel ik soms ook ben, mijn Fundament * zorgt ervoor dat ik niet instort.
Er wordt gebouwd aan ons huis. De riolering is nog heel. Het fundament is gelegd. Ik krijg al vertrouwen in de bouwers en zal me niet meer onnodig zorgen maken. Ook niet voor het verdere verloop van mijn leven. Want ook dat is in goede handen, die me zullen dragen als er weer zwarte stenen gebouwd worden.
Maar kan ik bij de bouw van mijn tweede kamer niet wachten tot het klaar is, de bouw van mijn leven mag nog wel een tijdje duren. Maar ook dat laat ik maar over aan de Architect. Als ik Hem maar laat bouwen, zal ik uiteindelijk het bouwwerk worden zoals Hij het bedoeld heeft.
* 2 Korintiers 1: 21
