Alles goed? Als iemand dat aan mij vraagt, heb je alle kans
dat ik antwoord: ‘Alles is veel, maar er is veel goed!’ Het antwoord van mijn
zus is vaak: ‘Nee, twee fout!’ Toen ik dit aan mijn oom vertelde, moest hij
lachen en vervolgens was zijn conclusie: ‘Nou, dan heb je nog een acht en dat
is best goed.’ En zo is het! Als je je leven het cijfer acht kunt geven, heb je
niet al te veel te klagen.
Waarom ik dit allemaal vertel? Omdat u nog een update tegoed
hebt! Ik zou nog vertellen hoe het met de bonen afgelopen is. Nogal kleurig. De
bonen in de kelder werden geel, die buiten stonden werden bruin. De bonen in
potten, die dus naar binnen konden toen het ging vriezen, bleven welliswaar
groen, maar er kwamen maar weinig bonen aan. Het enige voordeel aan dit experiment is dat ik volgend jaar eerder ga
beginnen omdat bonen in potten op zich best een goed idee is. Je kunt ze dan
makkelijker beschermen tegen nachtvorst. Verder is dit experiment mislukt. Eén fout.
Met één van de Turkse tortels is het ook niet goed
afgelopen. Hij is opgegeten door een sperwer. Mijn schoonzoon, die net aan kwam
rijden, zag het gebeuren. De sperwer schrok en liet de duif vallen op onze
oprit. Maar het beestje was al dood. ‘Wil je hem nog begraven,’ vroeg mijn
dochter. ‘Nee,’ zei ik, ‘misschien komt die sperwer hem wel weer halen en dan
is hij tenminste niet voor niets dood gegaan.’ De volgende dag was hij weg. Zo
is de natuur. Eten en gegeten worden. Een keer slikken en weer doorgaan. Weer
één fout.
Twee fout dus. Maar ook
zo ontzettend veel goed. Zo mocht ik in de afgelopen periode weer oma worden
van een heel mooi meisje. Een hoogtepunt. En verder krijgt het leven van alle
dag van mij best een acht. Niet alles is goed, maar wel heel veel.
Ooit zal
alles goed zijn. Maar nu nog niet. Nu ben ik tevreden met ‘veel goed’. En dat
wens ik jullie ook toe voor het komende jaar: Dat er maar heel veel goeds mag
zijn in jullie levens!
