Mijn tijd in Gods hand

Mijn tijd in Gods hand

Elk uur, elk ogenblik

waarover ik beschik:

een cadeau van Hogerhand.

Vanaf de eerste teug lucht

tot aan de laatste zucht:

opgeslagen in Zijn bestand.

Verrassing

Het leven zit vol verrassingen. Het kan gebeuren dat je zomaar onverwachts iets op je bord krijgt. Soms is dat best wel even slikken. Maar in sommige gevallen geldt ook: Verandering van spijs doet eten.

In het voorjaar kocht ik vijf tomatenplanten bij de supermarkt die al vijf jaar achter elkaar de beste is in groente en fruit. De plantjes waren een euro per stuk. Maar ik had geluk. In drie van de potjes zat nog een tweede plantje. Extra voordelig dus. Twee extra tomatenplantjes en één onbekend plantje. We keken goed naar het blad van de andere plantjes in de winkel en concludeerden dat het een courgette moest zijn.

Nu had ik van iemand gehoord dat een courgette een enorm dankbaar plantje is met een hoeveelheid aan oogst. De persoon die het me vertelde had namelijk het eerste jaar van zijn moestuin-carrière dertien courgetteplantjes gepoot. Nadat de buurt uit gelachen was, waren ze wel blij met de courgettes die hij uitdeelde.

Eerst leek mijn plantje het niet echt goed te doen. Maar ik had hem dan ook in de kas gezet, bij de tomatenplantjes. Mijn dochter las op internet dat hij in de volle grond moest en dat hij aan één vierkante meter genoeg had. In de tuin had ik net een geschikt hoekje bij de boontjes. En daar groeide hij als kool.

De tomatenoogst viel tegen dit jaar. Het werden enorm woeste planten met weinig oogst. Ik kon bijna mijn kas niet meer in om de weinige tomaten die er aan zaten te oogsten. De planten staken alle energie in het groeien en daar had ik natuurlijk wat aan moeten doen. Volgend jaar beter. Al mijn hoop was nu gevestigd op de courgettes die ik zou oogsten.

De eerste verrassing was dat onze plant niet aan één vierkante meter genoeg had. Hij begon niet alleen in de hoogte te groeien maar ook in de breedte. Hij kreeg enorme tentakels en die kropen de hele tuin door. En niet alleen door de tuin, hij groeide ook over het muurtje de stoep en de straat op. Wat was dit?

Toen kwamen er vruchten aan. Gele vruchten! Op internet lazen we dat er ook gele courgettes bestaan. Maar ook dat een courgette niet woekert. Hadden we ons vergist? Ja, dat hadden we.

In plaats van een courgette hadden we een pompoen in onze tuin. En wat voor één. De pompoenen bleven maar groeien en groeien. Uiteindelijk oogstten we vijf reuze pompoenen. Het is nog een heel gedoe om die dingen te 'slachten' maar dan heb je ook wat. Mijn man maakte heerlijke soep. Mijn dochter bakte lekkere cake en koek. Toen was er nog genoeg over om ook nog verrukkelijk ijs te maken.

Het oogstseizoen is weer voorbij. De moestuin wordt eerdaags toegedekt met een laag mest. Ze mag de hele winter uitrusten en bijkomen voor het volgende seizoen. Wie weet wat voor verrassingen ze dan weer voor ons in petto heeft.