Egel

Dinsdag hadden we een egel in de tuin. Hij (of zij, dat kon ik niet goed zien :)) leek een beetje in de war. Want om 20.00 uur al rondstruinen in de tuin is niet des egels.
Waarschijnlijk heeft mijn man's ijver om de struik bij te knippen hem opgeschrikt en veel te vroeg wakker gemaakt. Ik heb de kans waargenomen en op heel korte afstand allerlei foto's en filmpjes gemaakt. Toen we 's avonds laat nog eens polshoogte namen was hij nog niet echt ver gekomen en draaide een beetje in het rond.
We hebben hem maar aan zijn lot overgelaten op hoop van zegen.
De volgende dag kwam ik erachter dat het een egel is met zelfmoordneigingen. Ik kon hem eerst niet vinden, totdat ik een vrouw in de Lavendelstraat hoorde roepen: 'ach, dat beest, straks rijdt er nog iemand overheen' Ahhh, daar ben je dus, midden op de Lavendelstraat. Gewapend met sneeuwschep en werkhandschoenen ben ik overgegaan op operatie 'red de egel' Ik heb hem weer in de tuin in een dichtbegroeid stukje gezet, heb hem water gegeven, wat hij dankbaar opslurpte en heb de hond bij hem weggehouden.
En dan zou je toch denken dat dat beest daar wel blijft, wat naaktslakjes en ander ongedierte uit m'n tuin vist. Niet dus.
's Avonds na het eten liep mijn dochter naar buiten, hoorde een boel geritsel bij de vijver en toen een plons! Ja hoor, weer een nieuwe poging! Ze heeft hem met een schepnet weer opgevist en we hebben hem wéér onder een struik gezet. Water had hij genoeg gehad, dit keer.
Uiteindelijk hebben we besloten om meneer van Stekelenburg maar af te voeren naar 'het landgoed' van mijn aanstaande schoonzoon, een dorp verderop. Daar heeft hij iets meer kans om zijn eigenwijze acties te overleven. Mijn dochter heeft hem gevangen, onderzocht, 6 teken verwijderd, water gegeven en laten gaan. En nu maar hopen dat hij het eens is met zijn verhuizing, zo niet, dan duurt het vast wel een poosje voordat hij hier weer op de stoep staat! :)