De boot in.

Gisteren heb ik gevaren! 'O, leuk met dat zonnige weer' is misschien je reactie. Nou, laat ik dan zeggen dat het niet helemaal mijn ding is.
Vorige week belde mijn dochter uit Reeuwijk op met de vraag wanneer we weer eens langskwamen. Ze had vakantiefoto's en ook een nieuwe tuinset. En ik moest het allemaal komen bekijken. We hebben toen afgesproken voor de 18e en dat was dus gisteren. 'Dan kunnen we ook leuk gaan varen' zei mijn dochter. Nu vind ik persoonlijk dat 'leuk'' en 'varen' niet in één zin thuishoren, maar ja, ik vond het moeilijk om dat te zeggen.
Mijn schoonzus had ook al eens gevraagd of ik meeging, maar ik hield altijd de boot af, letterlijk en figuurlijk! Ik ben namelijk al duizelig op een schommel en een boot schommelt nogal!
Uiteindelijk gingen we met 6 personen de boot in. Twee dochters, twee schone zonen, mijn man en ik. Het was al een hele happening voordat ik in de boot zat. Ik probeerde niet te gillen, maar kon niet voorkomen dat er toch wat 'ooohhh' en 'aaahhh' ontglipten uit mijn mond. Toen moest de rest er nog in en dat leverde weer heel wat geschommel op.
Voordat we op de plas waren moesten we eerst nog onder diverse brugjes door. Bukken dus, anders ging je hoofd er zo raar uitzien. Eindelijk waren we op de plas en ik heb geprobeerd om me te ontspannen. Tot aan die tijd hield ik met mijn ene hand de rand van de boot vast en met mijn andere het bankje waar ik op zat. Ik moet zeggen dat het mooi was wat we onderweg tegenkwamen. Reigers, zwanen, andere zwemsijsies, mooie huisjes en mooie planten. En al die andere boten met ontspannen vrolijke mensen! Ontspannen! Adem in, adem uit! En het ging! Eventjes!
Toen kwamen we bij het ijskraampje van Antonio naast een smal brugje. En moest er ijs gekocht worden. Dus eerst weer allemaal bukken, onder het brugje door, de boot aan de kant, 4 personen eruit, schommel de schommel. En ik zat natuurlijk aan de kant waar ze eruit moesten. Mijn schoonzoon stelde voor dat ik voorin op de punt van de boot in het midden ging zitten en dat was best een goed plekje. Ik had zicht op de ijskraam, waar een flinke rij voor stond. Antonio had het druk want ook heel veel fietsers hadden zin aan een ijsje. Er kwam een Bentley die het bruggetje over moest, maar net de draai niet kon halen, dus weer achteruit, ondertussen het raampje open, grappen met Antonio. 'Gratis ijs voor iedereen' riep hij! Maar daar had Antonio geen boodschap aan. Er moest gewoon worden betaald.
'Ik heb vanille, meloen, pistache, bosvruchten en....' Verder hoorde ik niet! BOSVRUCHTEN! En nu had ik net opgegeven dat ik vanille wou! Dus gezwaaid met de armen, wat weer geschommel opleverde. Dan maar schreeuwen! 'Joehoe!!!' Joehoe!!! Mijn man maande me tot stilte, want dat doe je niet, zomaar schreeuwen over de straat. Later hoorde ik dat, in sommige buurten van Reeuwijk, het heel gewoon is dat je tegen elkaar schreeuwt in de straat. Uiteindelijk kreeg ik de aandacht van één van mijn dochters en schreeuwde ik, mijn man ten spijt, over de straat dat ik bosvruchten wilde. Heerlijk!
Iedereen weer in de boot, ik bleef mooi zitten waar ik zat en dat was inderdaad iets minder geschommel. Na nog wat gevaren te hebben over de plassen gingen we weer richting huis. Dus toen kwamen de brugjes weer. En voorin de boot moet je verder bukken. Nu ben ik niet meer zo heel erg soepel door de hoepel, dus toen mijn dochter zei dat ik moest bukken, bukte ik! Toen ze zei dat ik nog meer moest bukken, deed ik dat braaf want ik wou mijn hoofd toch wel graag zo houden als dat ie is. En toen ik vervolgens op haar advies nóg verder bukte lag ik onderin de boot. Bovenop de kleine teen van mijn man. Iedereen lag in een deuk en mijn ego liep er ook één op. Maar ik besloot maar om mee te lachen, het zal ook wel een heel komisch gezicht zijn geweest.
Eindelijk bereikten we de aanlegsteiger en met nog een paar 'oohhs' en 'ahhs' ben ik uitgestapt.
Mijn dochter en schoonzoon hebben een hele mooie tuinset gekocht! Fijne stoelen met lekkere kussens. Volgende keer als de familie weer wil varen, neem ik een boek mee en nestel ik me lekker in zo'n tuinstoel. Gaan zij schuitje varen en ik theetje drinken. Lijkt me een veel beter plan!