Blind

Volgende week hoop ik te verjaren. Verjaardag vieren is echter niet mijn ding.
Natuurlijk ben ik dankbaar en blij dat ik in goede gezondheid weer een jaartje ouder mocht worden, maar daar houdt het dan wat mij betreft ook wel op. Ik word niet blij van de voorbereidingen voor het feest, ook niet van het verplichte sociale gebeuren op de dag zelf. Een dagje tuin kan me meer bekoren.

Maar meestal pas ik me netjes aan, helemaal asociaal ben ik nou ook nog weer niet.
Vorige week nodigde ik iemand uit voor mijn verjaardag. 'Ik hoop dit jaar óók nog vijftig te worden,' verzuchte ik. Ze weet wel dat het voor mij allemaal niet hoeft en schoot in de lach. 'Ik laat het wel allemaal over me heen komen,' zei ik. 'Moet je niet doen,' zei ze, 'je moet van elke minuut genieten.'

Genieten dus! Maar ik ken mezelf en weet dat de stress van de voorbereiding en alles wat er bij zo'n dag komt kijken weer toe zal slaan. Alhoewel.... Ik geloof dat het wel minder wordt met de jaren. Mijn gedachten gaan terug naar een andere verjaardag. Ik heb het indertijd opgeschreven en het zoek het op om nog eens te lezen:

20 november 1997:
Een dag voor mijn verjaardag liep ik gestrest te mopperen op mijn dochter van tien. 'Wat hebt u toch?' vroeg ze verbaasd. Ik snapte dat ze het niet begreep. Ik had het vroeger ook nooit kunnen begrijpen van mijn moeder. Dus ik zei haar dat het aan de verjaardag lag. Blijkbaar had ze net het verhaal gehoord over de koning die een feest gaf (Mattheüs 22: 1-14) want ze antwoordde: 'Bent u dan bang dat de gasten zeggen: Ik heb een huis gekocht en kan niet komen of ik moet naar een bruiloft, dus ik kom niet?' 'Nee,' zei ik, 'want dan haal ik de blinden en de kreupelen wel op, maar het is de troep die jullie alweer gemaakt hebben!' 'Dat zien de blinden toch niet,' zei mijn dochter. 'Nee, maar de kreupelen struikelen erover,' antwoordde ik. Maar mijn dochter was niet voor één gat te vangen en zei: 'Dan nodigen we die toch niet uit!'

Ik schiet weer in de lach als ik het lees en bedenk dat ik dus eigenlijk best wel iets geleerd heb in de loop der jaren. Er is nog hoop. Mijn huis schoonmaken vóór een verjaardag doe ik al lang niet meer. Dus ook dit jaar hoop ik weer dat mijn gasten blind zijn. Blind voor de spinnenwebben aan de zolder. Blind voor het hondenhaar op de vloer. Blind voor alles wat er fout gaat op het gebied van de catering. Blind voor mijn fouten.

Het zal wel weer loslopen. Ik ga gewoon genieten. Ik weet het zeker, denk ik......