Beestenboel

Mijn dochter en schoonzoon zijn op vakantie geweest en mijn man en ik verzorgden de veestapel. Dat gaat natuurlijk niet zomaar, dus ik heb een gedegen opleiding gehad.
De laatste maand voor hun vertrek ging ik vaak met mijn dochter mee, om zodoende alvast te oefenen.

In een schuur – die voor de helft dienst doet als kippenhok en voor de andere helft als opvanghok voor geiten die extra zorg nodig hebben – zitten 32 kippen en 1 haan. Gelukkig hebben ze ook een buitenhok. Vooral gelukkig voor mij, omdat het anders wel een heel gedoe is om eitjes uit het hok te halen.
In het buitenhok strooi ik eerst voer. Volgens mijn dochter moet ik dan 'kiep, kiep, kiep' roepen. Maar ik wil graag op niveau met deze beesten communiceren, dus ik roep 'tok, tok, tok'. Ze eten er niet minder om. De meeste kippen zijn nu buiten, een enkele kip zit nog eigenwijs in het leghok. Het is dan de bedoeling om je hand onder de kip te steken en de eieren die er al liggen weg te pakken. Het lijkt heel simpel als mijn dochter het doet, maar ik vind het toch eng. Als de kippen water en voer hebben gaan we door naar de geiten en bokken. Gewapend met een emmer voer loop ik de geitenwei in. Het is dringen geblazen bij de voerbak en met al die geitenkoppen, die alvast in de voerbak hangen, is het moeilijk om ook nog voer in de bak te scheppen. Het lukt. Door naar de bokken. Ik ben de wei nog niet in of de ene bok steekt zijn kop in de emmer en stoot die uit mijn handen. Mijn dochter vangt de emmer gelukkig nog net op. Ik pak de bok bij zijn horens en trek hem weer uit de emmer. En dit was nog maar les 1!

Na een aantal lessen weet ik ongeveer hoe het gaat. Maar bij mijn schoonzoon gebeurt altijd het onverwachte. Zo ook nu! Er is maar één geit bij de bok in de wei geweest, maar er zijn er twee drachtig. Rara, pindakaas! De geplande geit zal pas jongen als ze al lang weer terug zijn van vakantie. Bij de andere lijkt het erop dat het elk moment kan gebeuren. Uit voorzorg werd het beest alvast in de schuur naast de kippen gedaan. Toen ik weer meeging voor een lesje, was het hok leeg en zat de geit in het kippenhok. De kippen hebben die dag niet zo goed gelegd. Omdat het gevaar bestond dat het beest de hele schuur af zou breken, werd ze toch maar weer teruggedaan in de wei.

En toen gingen ze dus op vakantie.
De lastige bok is inmiddels shoarma geworden. Alleen Chrisje en Joep zijn er nog. Dat gaat wel lukken. De geit heeft nog steeds geen jongen! Twee kippen zijn broeds en blijven gewoon in het leghok zitten, ook als ik buiten lekker voer strooi. Om de dag krijgen ze namelijk duivenvoer en gemengde granen als lekkernij, naast het gewone kippenvoer.
De twee kippen die nog op het hok zitten, zijn druk met broeden. Ik steek mijn hand onder de ene kip. Wat is dat warm zeg. Zonder problemen pak ik de eitjes weg. De andere kip vind dat te intiem en pikt in mijn hand. Ik besluit om haar maar te laten zitten. De dagen erna is mijn man de klos met de broedse kippen. Maar nadat hij een t-shirt heeft gevonden, die hij over de kip gooit voordat hij de eieren pakt, is het een fluitje van een cent.

Ik kom er pas halverwege de week achter dat ik de kippen verwen met......kippenvoer! In de ton waar 'duivenvoer' en ' gemengde granen' op staat, zit het gewone kippenvoer wat ze elke dag al krijgen. De 'lekkernij' zit in tonnen in de andere schuur. Geen wonder dat de kippen daar hun nest niet voor afkomen.
Elke dag blijven de twee broedse kippen op hun nest. Ik noem de lieve kip Marietje en heb hele gesprekken met het beest. Ik ben nou eenmaal een beetje kippig. Marietje heeft maar een klein nestje, maar ze blijft toch broeden. Ze zal nooit eieren uitbroeden maar gelukkig weet ze dat zelf niet.
'Marietje, waarom blijf je nou toch broeden? Het heeft toch geen zin, ga nou van dat nest af dan kan ik je eitjes pakken.' Maar Marietje blijft gewoon zitten.
We proberen een andere aanpak, aangeraden door mijn schoonzoon. We stoppen haar in een kist en beperken zo haar bewegingsvrijheid. Maar daar is ze het niet mee eens en ik eigenlijk ook niet. 'Noemen ze je een vrije uitloopkip en dan heb je nog geen ruimte om je kont te keren,' zeg ik tegen haar en zij tokt instemmend met mij mee. Het hielp ook nog eens niet, die eenzame opsluiting, de volgende dag zat ze gewoon weer op het nest.
'Marietje, ik zet je op de foto en dan schrijf je maar een stukje op mijn blog over broeden.' Op de foto wil ze wel maar Marietjes tenen zijn niet geschikt om te typen.
Op het laatst beloof ik haar dat ik haar met eieren en al mee zal nemen als ons kippenhok klaar is. 'So now we are tokking,' zei ze. Maar van het nest af ging ze niet.

Toen mijn schoonzoon en dochter weer terug waren van hun vakantie, heb ik nog geprobeerd om Marietje alvast te reserveren voor ons toekomstige kippenhok, maar helaas. Haar eitjes worden uitgebroed door een broedmachine omdat kippen blijkbaar net te lui zijn om het zelf goed te doen. Jammer.

Bij de geiten bleef het gelukkig rustig. Tenminste, geen bevallingen. Wel een geit die aan de verkeerde kant van het hek stond te mekkeren dat ze weer naar de anderen wilde. En hoe ze was uitgebroken, is ons een raadsel. Het was eerst een gevang van niks, maar uiteindelijk kregen we de slag – en de geit – te pakken.

Na tien dagen genieten van dieren verzorgen zat de corvee erop. Om het af te leren ging ik maandag weer met mijn dochter mee. Tot schrik van mijn dochter zaten de bokken in de wei bij de geiten. Dus dit verhaal krijgt vast nog wel een staartje. Een geitenstaartje.