Huisje aan het meer
Ik kom tot rust in een huisje
aan het meer
en leg alle ballast voorlopig
even neer.
Ik wandel door het ongerepte
land
met in mijn rugzak alleen wat
proviand.
De koeien kijken me
verwonderd aan
alsof ze willen vragen: ‘waar
kom jij vandaan?’
Een beekje kabbelt rustig met
mij mee,
voor even wijst ze me de weg,
ik volg gedwee.
Ik zie bloemen en vlinders in
allerlei kleuren.
Mijn neus maakt overuren met
alle geuren.
Aan het eind van de wandeling
ben ik moe.
Maar vogels fluiten mij
bemoedigend toe:
‘Hou vol, nog even en dan ben
je weer
thuisgekomen bij je huisje aan het meer.’
thuisgekomen bij je huisje aan het meer.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten