maandag 10 maart 2014

Love story

Is de bok kippig of de kip bokkig? Dat vraag ik me af sinds ik hoorde over de liefde tussen de dwergbok en de hooibergkip. En omdat sommige love stories te mooi zijn om ze niet te delen, zal ik jullie het verhaal vertellen.

Er was een kip, die steeds ongelukkiger werd bij alle andere kippen en hanen. Ze at en dronk niet meer. Ze had alle verschijnselen van een burn-out. Mijn dochter heeft haar toen uit het kippenhok gehaald, ze dacht dat het beestje het misschien wel te koud had. De kip werd eerst maar eens opgewarmd bij de kachel. Ze zeeg dankbaar neer op haar warme plekje. Toen vertelde ze mijn dochter dat het haar ook allemaal te druk was. Al dat gekakel en gepik. Dat ze veel liever even een plekje apart had om weer bij te komen van haar burn-out.
Mijn dochter zag wel dat de kip ernst was en zette haar bij de koeien onder de hooiberg. Daar, achter die warme koeienlijven, knapte ze weer helemaal op. Het moment brak aan dat ze wel weer terug kon naar het kippenhok. Maar toen gebeurde het.

De kip kreeg nog meer gezelschap. Een bok, die zijn dienst gedaan had, werd apart gezet bij de kip. Het zal zo rond Valentijnsdag geweest zijn. Cupido was in de weer met zijn pijlen. Hij schoot per ongeluk een pijl af richting de hooiberg. Opeens keek de bok met andere ogen naar de kip. Een beetje kippig misschien? De kip zag de bok ook wel zitten. En met een bokkige kip is er is geen houden meer aan. Mijn dochter vertelt ze nog dat het de bedoeling is dat soort soort zoekt. Maar dat bericht komt niet aan op de roze wolk waar ze inmiddels op zitten.



Wat zal dat nog worden? Straks maakt de kip bokkensprongen. Of gaat de bok nog kukelen. De kip zit nu te broeden. De bok houdt de wacht. Af en toe doet hij een dansje voor haar. Om haar even af te leiden van haar taak. Haar burn-out is inmiddels weer helemaal over. Ze is nu de gelukkigste kip van de hele wereld.

Dit is dus een beetje het verhaal van de nozem en de non, maar dan anders. Ik zou nu graag 'en ze leefden nog lang en gelukkig' schrijven maar ik heb er een hard hoofd in. Als de eerste verliefdheid over is en hij eens een bokkenpruik op heeft... Of als zij kakelt als een kip zonder kop...

Maar voorlopig zitten ze nog gezellig samen onder de hooiberg. De bok maakt zelfs al aanstalten om bij de kip in haar hok te gaan wonen. Maar dat gaat de kip te snel. 'Eerst maar eens een jaartje verkering.' zegt ze, 'dan zien we wel verder.' Toch een verstandig kippetje!


Hoe het afloopt? Geen idee! Als je in de buurt van Zwolle, ergens in een wei, een bok ziet met een kip op zijn rug, dan is het nog steeds 'aan'. Maar Cupido krijgt een bijscholingscursus. Hij moet leren om zijn pijlen gerichter af te schieten. Want de liefde, dat is een serieuze zaak.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten