Het
leven zit vol verrassingen. Het kan gebeuren dat je zomaar
onverwachts iets op je bord krijgt. Soms is dat best wel even
slikken. Maar in sommige gevallen geldt ook: Verandering van spijs
doet eten.
In
het voorjaar kocht ik vijf tomatenplanten bij de supermarkt die al
vijf jaar achter elkaar de beste is in groente en fruit. De plantjes
waren een euro per stuk. Maar ik had geluk. In drie van de potjes zat
nog een tweede plantje. Extra voordelig dus. Twee extra
tomatenplantjes en één onbekend plantje. We keken goed naar het
blad van de andere plantjes in de winkel en concludeerden dat het een
courgette moest zijn.
Nu
had ik van iemand gehoord dat een courgette een enorm dankbaar
plantje is met een hoeveelheid aan oogst. De persoon die het me
vertelde had namelijk het eerste jaar van zijn moestuin-carrière
dertien courgetteplantjes gepoot. Nadat de buurt uit gelachen was,
waren ze wel blij met de courgettes die hij uitdeelde.
Eerst
leek mijn plantje het niet echt goed te doen. Maar ik had hem dan ook
in de kas gezet, bij de tomatenplantjes. Mijn dochter las op internet
dat hij in de volle grond moest en dat hij aan één vierkante meter
genoeg had. In de tuin had ik net een geschikt hoekje bij de
boontjes. En daar groeide hij als kool.
De
tomatenoogst viel tegen dit jaar. Het werden enorm woeste planten met
weinig oogst. Ik kon bijna mijn kas niet meer in om de weinige
tomaten die er aan zaten te oogsten. De planten staken alle energie
in het groeien en daar had ik natuurlijk wat aan moeten doen. Volgend
jaar beter. Al mijn hoop was nu gevestigd op de courgettes die ik zou
oogsten.
De
eerste verrassing was dat onze plant niet aan één vierkante meter
genoeg had. Hij begon niet alleen in de hoogte te groeien maar ook in
de breedte. Hij kreeg enorme tentakels en die kropen de hele tuin
door. En niet alleen door de tuin, hij groeide ook over het muurtje
de stoep en de straat op. Wat was dit?
Toen
kwamen er vruchten aan. Gele vruchten! Op internet lazen we dat er
ook gele courgettes bestaan. Maar ook dat een courgette niet woekert.
Hadden we ons vergist? Ja, dat hadden we.
In plaats van een courgette hadden we een pompoen in onze tuin. En wat voor één. De pompoenen bleven maar groeien en groeien. Uiteindelijk oogstten we vijf reuze pompoenen. Het is nog een heel gedoe om die dingen te 'slachten' maar dan heb je ook wat. Mijn man maakte heerlijke soep. Mijn dochter bakte lekkere cake en koek. Toen was er nog genoeg over om ook nog verrukkelijk ijs te maken.
Het
oogstseizoen is weer voorbij. De moestuin wordt eerdaags toegedekt
met een laag mest. Ze mag de hele winter uitrusten en bijkomen voor
het volgende seizoen. Wie weet wat voor verrassingen ze dan weer voor
ons in petto heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten