Is de bok kippig of de kip bokkig? Dat
vraag ik me af sinds ik hoorde over de liefde tussen de dwergbok en
de hooibergkip. En omdat sommige love stories te mooi zijn om
ze niet te delen, zal ik jullie het verhaal vertellen.
Er was een kip, die steeds ongelukkiger
werd bij alle andere kippen en hanen. Ze at en dronk niet meer. Ze
had alle verschijnselen van een burn-out. Mijn dochter heeft haar
toen uit het kippenhok gehaald, ze dacht dat het beestje het
misschien wel te koud had. De kip werd eerst maar eens opgewarmd bij
de kachel. Ze zeeg dankbaar neer op haar warme plekje. Toen vertelde
ze mijn dochter dat het haar ook allemaal te druk was. Al dat gekakel
en gepik. Dat ze veel liever even een plekje apart had om weer bij te
komen van haar burn-out.
Mijn dochter zag wel dat de kip ernst
was en zette haar bij de koeien onder de hooiberg. Daar, achter die
warme koeienlijven, knapte ze weer helemaal op. Het moment brak aan
dat ze wel weer terug kon naar het kippenhok. Maar toen gebeurde het.
De kip kreeg nog meer gezelschap. Een
bok, die zijn dienst gedaan had, werd apart gezet bij de kip. Het zal
zo rond Valentijnsdag geweest zijn. Cupido was in de weer met zijn
pijlen. Hij schoot per ongeluk een pijl af richting de hooiberg.
Opeens keek de bok met andere ogen naar de kip. Een beetje kippig
misschien? De kip zag de bok ook wel zitten. En met een bokkige kip
is er is geen houden meer aan. Mijn dochter vertelt ze nog dat het de
bedoeling is dat soort soort zoekt. Maar dat bericht komt niet aan op
de roze wolk waar ze inmiddels op zitten.
Wat zal dat nog worden? Straks maakt de
kip bokkensprongen. Of gaat de bok nog kukelen. De kip zit nu te
broeden. De bok houdt de wacht. Af en toe doet hij een dansje voor
haar. Om haar even af te leiden van haar taak. Haar burn-out is
inmiddels weer helemaal over. Ze is nu de gelukkigste kip van de hele
wereld.
Dit is dus een beetje het verhaal van
de nozem en de non, maar dan anders. Ik zou nu graag 'en ze
leefden nog lang en gelukkig' schrijven maar ik heb er een hard
hoofd in. Als de eerste verliefdheid over is en hij eens een
bokkenpruik op heeft... Of als zij kakelt als een kip zonder kop...
Maar voorlopig zitten ze nog gezellig
samen onder de hooiberg. De bok maakt zelfs al aanstalten om bij de
kip in haar hok te gaan wonen. Maar dat gaat de kip te snel. 'Eerst
maar eens een jaartje verkering.' zegt ze, 'dan zien we wel verder.'
Toch een verstandig kippetje!
Hoe het afloopt? Geen idee! Als je in
de buurt van Zwolle, ergens in een wei, een bok ziet met een kip op
zijn rug, dan is het nog steeds 'aan'. Maar Cupido krijgt een
bijscholingscursus. Hij moet leren om zijn pijlen gerichter af te
schieten. Want de liefde, dat is een serieuze zaak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten