Bosklas

We gingen op vakantie naar de Ardennen. Dat is niet iets om over naar huis te schrijven, zullen misschien veel mensen denken. De meeste Nederlanders houden geen vakantie in hun achtertuin. De Ardennen is allang geen favoriete vakantiebestemming meer. Wij vonden echter een huisje aan een meer en waren verkocht.

Mijn Vlaamse schoonzoon, die ervan hoorde, zei tegen mijn dochter: 'Zijn uw ouders in Durbuy? Daar is half Vlaanderen heen geweest op bosklas.' We moesten vreselijk lachen om de term 'bosklas'. Maar ach, in Nederland gaat de jeugd op 'kamp', ik weet niet wat gekker is.

We waren dus op 'bosklas' en dat klopte wel zo'n beetje.

We zagen roofvogels die eerst vroom in de lucht hingen te bidden, om zich vervolgens op hun prooi te storten.

We zagen een specht die de boom in het midden van het meer aan het inspecteren was. Ik moest denken aan de uitspraak van mijn dochter, die toen bijna zes was: ‘Ik heb wel eens een echte specht gezien, die zat een gat in de boom te spechten voor de uilen.’ Al glimlachend om die herinnering zag ik dat de boom hem toch niet beviel en hij weer wegvloog.

We zagen een bever die aan de overkant van het meer in de weer was met takken om zijn burcht te versterken.

En dichter bij ons huisje zagen we koolmezen en pimpelmezen hun best doen om voor hun nakroost te zorgen. Helaas moesten de pimpelmezen vervroegd hun woning verlaten, want de bodem viel uit het vogelhuisje.

We zagen diverse mooie vogels waarvan we de naam niet wisten. Onze conversatie verliep dan ongeveer zo: Ik zei tegen mijn man: 'Kijk daar eens, een mooie vogel!' Mijn man vroeg dan waar ik die vogel zag en dan antwoordde ik: 'Daarginds in die boom op die tak.' Wat best wel een zinloze aanwijzing was, in de Ardennen! :)

We genoten van lange wandelingen door mooie natuur. Onze ogen, oren en neus maakten overuren. Als de zon meewerkte, zaten we daarna op het terras over het meer uit te kijken. Wat een geweldig plekje hadden we getroffen.

En toen brak de laatste dag aan. Ik heb altijd gezegd: 'Vakantie is leuk, maar de laatste dag is het leukst.' Ik vind het fijn om op vakantie te gaan, maar nog fijner om weer naar huis te gaan. Maar deze laatste dag was het anders. Ik had best nog een paar dagen willen blijven. Met een beetje spijt nam ik afscheid. Haast net als Pipo destijds: 'Dag vogels, dag bloemen, dag bever, tot de volgende bosklas maar weer!'