Oud en Nieuw

'Ik wens je liefde, blijdschap, vrede en een heleboel geduld,

vriendelijkheid, goedheid, trouw en tederheid en dat je jezelf beheersen zult.'

Dit is een regel uit een liedje van Elly en Rikkert. Bij het begin van dit nieuwe jaar wens ik u dit van harte toe. Ik moet u eerlijk bekennen dat ik dit doe met de opgeluchte gedachte: 'Zo, dat hebben we ook allemaal weer gehad.' Toen ik op die eerste dag van het nieuwe jaar tegen mijn man zei dat ik aan vakantie toe was, reageerde hij verbaasd en zei: 'We zijn toch net een week vrij geweest?' Misschien is het nog de nasleep van de griep die ik voor de Kerst opliep, maar ik ben moe!

Kerst was mooi en gezellig, maar vermoeiend. Daarna luisterden we traditiegetrouw naar de top 2000. Vooral de nummers uit de jaren zeventig zijn bakens in de tijd. Ik ben weer het verlegen meisje uit de brugklas. Ik ben mijn kamer aan het schilderen, samen met mijn man, die toen mijn vriend was. Ik rijd weer in de Austin Allegro naar mijn werk. Ik koop mijn allereerste langspeelplaat – David Gates and Bread – en vind nog steeds 'If' het mooiste nummer van de vorige eeuw.

Toen we trouwden en kinderen kregen raakte de radio op de achtergrond. Ik luisterde samen met mijn dochters liever naar Elly en Rikkert. Ik denk dat ze heel wat liedjes, en ook het bovenstaande, nog uit hun hoofd mee kunnen zingen.

Maar kleine kinderen worden groot, kopen hun eigen draagbare radio of stereotoren en ontwikkelen hun eigen muzieksmaak. En ook dat leverde weer allerlei herinneringen op: Verkeringen die uit gingen. Een trouwdag met 'love is all you need,' terwijl later bleek dat liefde toch niet alles was wat nodig is. Autoritten in de polder en dan keihard meezingen met Marco Borsato. En zoveel andere herinneringen meer. Al die herinneringen van oude en nieuwe muziek buitelen over elkaar heen, die laatste dagen van het jaar. Mooi, maar vermoeiend. En dan als klap op de vuurpijl de vervelendste avond van het jaar.

Dan begint het nieuwe jaar. Ik ben het nieuwe jaar begonnen met niet zulke vriendelijke gedachten voor alle mensen, die ervoor zorgden dat de wereld buiten één grote waas van blauwgroene nevel werd, met als negatieve bijwerking een enorm lawaai dat maakte ik niet kon slapen.

Mijn schoonzoon had me beloofd had hij een honderdduizendklapper onder mijn raam af zou schieten als ik net in mijn eerste slaap zou zijn. Nu ik toch nog wakker lag, zon ik alvast op wraak: Ik zou mijn wekker zetten op vijf uur, er vanuit gaande dat hij dan in zijn eerste slaap was, dan zou ik naar de kamer lopen en de cd van het Genemuider mannenkoor – psalmen op hele noten met bovenstem – in de cd-speler doen en dan aan op standje 'stof uit de boxen,' zodat hij lag te schudden in zijn bed.

Gelukkig is het mannenkoor dergelijk misbruik bespaard gebleven, mijn schoonzoon heeft zich gedragen en zijn dreigementen niet uitgevoerd. Maar mijn gedachten waren ondertussen weinig vredelievend geweest.

Verderop die dag, op de nieuwjaarsreceptie van mijn familie, heb ik mijn goede voornemen voor 2013 gelanceerd: Op zijn minst vijftien kilo aankomen. Ik schepte mijn bord nog eens vol met alle heerlijkheden die mijn zus voor ons had gemaakt. Over zelfbeheersing gesproken...

Op die eerste dag van 2013 ontdekte ik dat ik mijn oude zelf had meegenomen het nieuwe jaar in. Daarom wens ik mezelf ook maar liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, trouw, tederheid en zelfbeheersing. Dat het oude maar nieuw mag worden. En dat u er op zijn tijd de vruchten van mag plukken.