Heb je ook wel eens van
die dagen, dat je aan het eind niet hebt gedaan wat je had willen
doen. En in plaats daarvan allerlei andere – al dan niet nuttige –
dingen hebt gedaan. Ik heb regelmatig van die dagen. Voor
woensdagmiddag was een bolchrysant van dooie bloemen ontdoen het
enige dat ik gepland had. Ik zou visite krijgen en die chrysant was
nog net een leuk klein klusje om voor die tijd te doen.
De visite sms'te af.
Wat zou ik nu eens met deze middag gaan doen?
Voor mijn buurman had
ik de laatste tijd een aantal dingen op marktplaats gezet. De verkoop
verliep zo goed, ik kreeg er zoveel lol in, dat ik besloot om zelf
ook allerlei spullen via marktplaats op te ruimen. Mijn huis en
schuur worden op die manier leger, mijn portemonnee voller.
Ik besluit om deze
middag de zolder van de schuur op te klimmen en een foto te maken van
onze oude tafel en daarna eens te kijken wat er allemaal nog meer
verkoopbaar is.
Omdat ik mezelf ken en
weet dat zulke acties, qua tijd, helemaal uit de hand kunnen lopen,
besluit ik eerst mijn avondeten voor te bereiden. Ik snij de prei
voor de ovenschotel en wil de afval in het prullenbakje gooien. Maar
die prullenbak is al dagen vol en nu kan er echt niks meer in gepropt
worden. Ik loop naar buiten naar het compostvat om de prullenbak te
legen. Ook het vat zit vol. Ik doe de klep onderaan open om te kijken
of het afval al compost is geworden. Warempel, er zit al hele mooie
compost onderin het vat.
Ik pak een kruiwagen,
schep een gedeelte van de compost onder uit het vat en breng het naar
mijn moestuintje. Maar dat tuintje is nog niet onkruidvrij. Dus pak
ik een greep en ga het onkruid te lijf. Mijn lijf zegt na een tijdje
dat ik daarmee moet stoppen. Maar ik moet nog een halve vierkante meter.
Toch doorgegaan.
Daarna eerst een
rustpauze ingelast. Ik lees op de mail dat mijn buurvrouw, die van
mijn plannen om videobanden op marktplaats te zetten op de hoogte is,
graag de banden wil komen bekijken. Voordat ze komt maak ik gauw de
ovenschotel verder af, want ik had alleen nog maar prei gesneden. Als
alles klaar is, begin ik vast de kast met video's te ontruimen. Alle
originele banden op de tafel, alle overige banden, waar we ooit zelf
films op hadden gezet, in een vuilniszak. Op de leeggekomen plek in
de kast gaat de duplo voor mijn kleinzoon.
Als mijn buurvrouw,
samen met haar dochter, zestien banden uitzoekt ben ik blij. Ik geef
ze de vuilniszak met alle andere banden cadeau. Ze besluiten om
diezelfde avond nog een filmavond te organiseren. Iedereen blij. De
rest van de video's zet ik op de foto en daarna op marktplaats.
Ik bedenk ondertussen
dat ik het compostvat nog wel verder uitgeschept wil hebben en als
mijn man thuiskomt krijgt hij dat, naast de ovenschotel, als verzoek
op zijn bord.
Mijn man wil daar wel
een uurtje aan spenderen. De compost wordt netjes over mijn tuintje
verspreid. Hij doet er stukken karton overheen, zodat er geen onkruid
gaat groeien en daarna gooien we er klinkers op zodat de boel niet
wegwaait. Weer klaar. Als ik bij het compostvat de stoep aanveeg, zie
ik dat de buren Shrek aan het kijken zijn.
Mijn bolchrysant heeft
nog steeds dooie bloemen, ik ben niet op de zolder geweest, maar ik
heb toch een zeer voldaan gevoel over deze dag. Mijn tuintje is
winterklaar. De kast met video's is opgeruimd. Ik heb ongepland en
zonder marktplaats, mijn eerste verkoopgeld binnen. En morgen is er
weer een dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten